Wielrenners kunnen tegenwoordig niet meer zonder hoogtetraining, aldus trainer Louis Delahaije. Meestal gaan ze hiervoor nog op hoogtestage de bergen in, maar trainen op zeeniveau en herstellen in een geavanceerde hoogtekamer heeft veel praktische voordelen.

NOS berichtte over oud-wielrenner Alexander Kolobnev, die in zijn Spaanse hotel een aantal hoogtekamers heeft. De renners die in zijn hoogtekamers verblijven – waaronder Mathieu van der Poel, die er herstelde van een rugblessure – hopen de gunstige effecten van hoogtetraining te bereiken en de eventuele bijkomende nadelen te omzeilen.

Tijdens een klassieke hoogtestage, waarbij de renners op hoogte verblijven én trainen, is het soms lastig om de juiste trainingsintensiteit te halen. Door de lagere concentratie zuurstof in de berglucht kunnen ze tijdens trainingen niet de wattages trappen die ze bij wedstrijden nodig hebben. Hoe een sporter op hoogte reageert verschilt bovendien: de één kan goed trainen op 2000 meter, terwijl de ander op die hoogte totaal niet uit de voeten kan.

Precies om die reden kiezen veel wielrenners al voor ‘living high, training low’. Door te trainen op zeeniveau en te herstellen op hoogte kunnen ze op dezelfde intensiteit blijven fietsen, maar ook de voordelen van een verblijf in de bergen benutten.

Om dit goed te organiseren is alleen wel een hele onderneming: op weinig plaatsen liggen bergen en zeeniveau dicht genoeg bij elkaar, en de renners moeten van hotel naar trainingslocatie (en weer terug) gebracht worden – óf aan het einde van iedere training nog even een berg op fietsen. Voor wielrenners zouden geavanceerde hoogtekamers zoals die van Kolobnev daarom een uitkomst kunnen zijn.